Przyczyny przewlekłej niewydolności oddechowej (PNO)
Istnieje wiele chorób prowadzących do powstania przewlekłej niewydolności oddechowej. Choroby mogą dotyczyć tkanki płucnej (przyczyny płucne) lub choroba może dotyczyć innych narządów (przyczyny pozapłucne)
Najczęstszą przyczyną PNO jest zwężenie oskrzelików oraz zmniejszenie powierzchni płuc (rozedma) w przebiegu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).
Rzadziej do PNO może doprowadzić:
- mukowiscydoza
- infekcje i podrażnienie oskrzeli
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo – mięśniowego
- nieprawidłowa praca ośrodka oddechowego
- choroby miąższu płuc (włóknienie, marskość, rozszerzenia, rak płuc, pylica)
Często również choroba występuje w przypadku deformacji klatki piersiowej – wrodzonej, bądź nabytej: skolioza, kifoskolioza.
Do PNO może również prowadzić znacznego stopnia otyłość.
Także niektóre choroby kardiologiczne mogą prowadzić do PNO – np.: niewydolność serca, przewlekła zatorowość płuca, wady serca.
Jakie czynniki sprzyjają rozwojowi PNO?
Na PNO chorują przede wszystkim osoby palące tytoń, który jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju POChP. Z kolei POChP jest w 80 % przyczyną wystąpienia PNO.
Ograniczenie nałogu palenia papierosów może w znaczącym stopniu przyczynić się do zmniejszenia liczby chorych z PNO.
Dane epidemiologiczne
Szacuje się, że PNO może występować u kilkudziesięciu tysięcy osób w Polsce.
Liczba osób chorujących wzrasta, co jest spowodowane wydłużeniem czasu życia oraz rosnącą liczba przypadków Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc (POChP).
Według danych epidemiologicznych na POChP choruje od 4% do 10% populacji. W Polsce przekłada się to na liczbę chorych pomiędzy 1 500 000 a 3 500 000